de liefde is ver weg,
tussen zeeën en landen
zijn we gescheiden van gebaar en taal
de regen druppels verversen onze trannen
als een mooi zon die veel warmte geeft om jou heen
voel je de gedachten van mij
De kilte die je achterlaat is het begin van mijn winter
dicht bij dat ene kaarsje
die langzaam opbrand voel ik de warmte van jou gedachten
tussen zeeën en landen
zijn wij nog niet gescheiden
onze gedachtens drijven op de wolken naar elkaar toe
de sterren laten jou zien hoe mooi ze kunnen schitteren
de sterren laten mij zien hoe mooi jij kan schittteren
het is niet ver ook al lijkt het wel zo ver
dit alles brengt ons dichter na elkaar toe
de gedachten van ons tweeën.
zijn we gescheiden van gebaar en taal
de regen druppels verversen onze trannen
als een mooi zon die veel warmte geeft om jou heen
voel je de gedachten van mij
De kilte die je achterlaat is het begin van mijn winter
dicht bij dat ene kaarsje
die langzaam opbrand voel ik de warmte van jou gedachten
tussen zeeën en landen
zijn wij nog niet gescheiden
onze gedachtens drijven op de wolken naar elkaar toe
de sterren laten jou zien hoe mooi ze kunnen schitteren
de sterren laten mij zien hoe mooi jij kan schittteren
het is niet ver ook al lijkt het wel zo ver
dit alles brengt ons dichter na elkaar toe
de gedachten van ons tweeën.
Reacties op dit gedicht
| kokosnoot: | Zaterdag, oktober 11, 2003 14:30 |
| Prachtig! liefs.. |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, oktober 11, 2003 13:37 |
| * van nacht ik wil zijn om jouw gedachten met sterren te tooien, een verte om je stem in rond te strooien, winter wil ik worden om van elke vonk om jou de warmte zoekend te voelen wie wij eens weer tot elkaar gekeerd tezamen zullen zijn. * klein groetje voor je tijd van langzaam gedachten zoeken, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: n8vlinder | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||