Weiland II
De koe
het gras
de waterplant
vormen weiland
tot de horizon zich strekt
De boer
het pad
de ooievaar
kruisen elkaar
zonder dat iemand het merkt
De stoet
van melk
zinken bussen
staan te rusten
knecht die zich kwijnt van zijn werk
De groet
het kind
blote voeten
in aarde wroeten
plattelandsgevoel versterkt
Ik fiets
bekijk
roestige emmer
uitzicht belemmert
al was ik in de verte een kerk
De vroem
het licht
de ochtendkrant
wakker Nederland
stelt aan rust snel paal en perk
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Han Sterk |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||