De wijzende vinger hangt

ergens in de lucht

Aandacht wordt gevestigd op

een onzichtbaar doch uniek

Detail ergens aan een grachten

pand vallend als een rijpe vrucht

Zichtbare verwondering maakt

zich meester van het publiek

De groep bewonderaars

groeit langzaam maar gestaag

Terwijl ik me onder hen

meng en probeer te zien

Wonderlijke schoonheid ergens

blijft de vraag

Waar de man naar wijst

het is vast miniem

Samen met een jonge vrouw

knijp ik mijn ogen dicht

Tussen de stenen moet

het zitten onverwachts

De gerichte blik onderbroken

door een schittering van licht

Een gouden ring die

glanst goedlachs

De metselaar van het

monumentale gebouw

Had een minnares gehad

en toen zij naar zijn werk kwam kijken

Probeerde hij het kleinood

te verstoppen, hij was niet getrouwd

Duwde het weg in het cement

zonder er nog ooit naar om te kijken