zonsondergangen
de zon huilt rood-roze tranen
en zinkt onze wereldhelft te buiten
eenzaam vantussen de wolken
ook ik drijf in het gemis
nu nog kringen spartelend
maar lang zal het niet duren
voor ik vissenvoer ben
in de cinemazaal mijner verlangen
heb ik me een lach blindgestaard
op uw scherm
ik heb fictie als realiteit geslikt
de waarheid onderuit gezakt
met een zakje dromen krakend
tussen mijn dovemansoren
en zinkt onze wereldhelft te buiten
eenzaam vantussen de wolken
ook ik drijf in het gemis
nu nog kringen spartelend
maar lang zal het niet duren
voor ik vissenvoer ben
in de cinemazaal mijner verlangen
heb ik me een lach blindgestaard
op uw scherm
ik heb fictie als realiteit geslikt
de waarheid onderuit gezakt
met een zakje dromen krakend
tussen mijn dovemansoren
Reacties op dit gedicht
| Zasan: | Woensdag, oktober 22, 2003 16:56 |
| Zalige laatste stroof! Echt geniaal. Jouw natuurelementen zijn ook altijd fantastisch. Respect. |
|
| Laurens Windig: | Maandag, oktober 13, 2003 23:50 |
| Verbazingwekkend! Op ze Tims zou ik moeten zeggen: heel mooi maar dat zou te weinig zijn!! | |
| Oorlam: | Zondag, oktober 12, 2003 14:18 |
| hahaha vissenvoer? cremeren is de remedie |
|
| MayadeBij: | Zondag, oktober 12, 2003 13:04 |
| Die laatste regels zijn dodelijk, geweldig! Kus op dat smoeltje van je, SMAKKA! | |
| green eyes !: | Zondag, oktober 12, 2003 11:17 |
| mooi hoor, knuffie marina |
|
| free: | Zaterdag, oktober 11, 2003 23:04 |
| shitterende poezie!! liefs free |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||