Schijndood
Al was het maar een knuffel,
een tedere blik van affectie van
oh die ene die ooit komen zal.
Tijd
betwijfelt het waardevolle,
en het prijsloze benadert onbedrieglijk
zijn climax.
Enkel een omhelzing als geschenk
levert een bloem zijn bladen...
Maar jij bent zwart, schijnbaar
opgelost als een druppel in een waterval.
Een zoektocht zal geen vruchten plukken,
noch momenten verrijken..
En woelend wroeten in het arme rijk
der kleuren culmineert slechts naar zwarte vlakken..
En nog noch beweren dat je leeft…
een tedere blik van affectie van
oh die ene die ooit komen zal.
Tijd
betwijfelt het waardevolle,
en het prijsloze benadert onbedrieglijk
zijn climax.
Enkel een omhelzing als geschenk
levert een bloem zijn bladen...
Maar jij bent zwart, schijnbaar
opgelost als een druppel in een waterval.
Een zoektocht zal geen vruchten plukken,
noch momenten verrijken..
En woelend wroeten in het arme rijk
der kleuren culmineert slechts naar zwarte vlakken..
En nog noch beweren dat je leeft…
Reacties op dit gedicht
| - Angel -: | Maandag, december 01, 2003 18:23 |
| Heel mooi . . . Lang geleden dat ik nog eens een gedichtje gelezen had You get better every day Liefs, |
|
| Janny Hoogendam: | Zondag, oktober 12, 2003 19:53 |
| Diepzinniggedicht om over na te denken. Vind het erg bijzonder en proef machteloosheid Liefs van Janny Hoogendam |
|
| Leen Struelens: | Zondag, oktober 12, 2003 19:12 |
| Ow... Ik weet niet wat zeggen. Knap geschreven. Ik ken het gevoel om bedrogen te worden, maar geloof me : je geraakt er wel over en je vindt wel weer liefde! Sterkte xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: -Wouter- | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||