Oneindige kleuren
ik waai weg van jou
zoals de wind die de zon achterlaat
tegen haar zin maar niet te weerhouden
ik zwaai naar jou
mijn laatste groet is nog onderweg
begeleid door talloze regendruppels
jouw warmte zal ze drogen
zodat we verbonden zullen blijven
in kleuren die oneindigheid beloven
Reacties op dit gedicht
| PeterdB: | Dinsdag, oktober 14, 2003 00:42 |
| Sorry van die dubbele e; Roxette bedoelde ik :-( | |
| PeterdB: | Dinsdag, oktober 14, 2003 00:41 |
| Mooi, fijngevoelig neergezet Roxettee! | |
| tim balthazar: | Maandag, oktober 13, 2003 21:41 |
| heeeel mooi groetjes |
|
| Janneke Koster-Baas: | Maandag, oktober 13, 2003 20:41 |
| Heel mooi, warm, liefdevol gedicht.... Liefs Janneke |
|
| wijnand.: | Maandag, oktober 13, 2003 20:21 |
| prachtig | |
| Rep: | Maandag, oktober 13, 2003 17:46 |
| als je niet weg zou waaien, hoefde je niet te zwaaien dan kon je je vasthouden en verbondenheid, tja.. daar heb je niets fysieks voor nodig, de onzichtbare draden hebben een missie... Sterkteknuf, Rep |
|
| lieverdje: | Maandag, oktober 13, 2003 15:51 |
| wow,heel erg mooi gemaakt liefs |
|
| green eyes !: | Maandag, oktober 13, 2003 15:15 |
| graag gelezen mooi grtz marina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nina Laverona | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||