het zilte van het wenen
het zilte van het wenen
'k Loop op het levensstrand, alleen
mijn sporen lopen met me mee
warm lijkt de zon, en zingt de zee
mijn lied van tranen, en 'k ween
Het water roept, alleen zwem ik in zee
en laat me wiegen in het zilte van het wenen
het eens vertrouwde, voorgoed in verten nu verdwenen
alleen de maan en enkele ijle wolken drijven met me mee.
**********
sunset 12-10-2003
**********
Reacties op dit gedicht
| green eyes !: | Maandag, oktober 13, 2003 23:31 |
| echt mooi, en graag gelezen, grtz marina |
|
| River Insect: | Maandag, oktober 13, 2003 22:22 |
| Hmm alleen zijn heeft ook z'n charme | |
| vinkje: | Maandag, oktober 13, 2003 19:21 |
| gewoon simpel weg heel mooi. Liefs, | |
| MayadeBij: | Maandag, oktober 13, 2003 18:53 |
| (en ik) SMAKKA! | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||