De pot op
De pot op
Ze kan me wat,
dit pik ik niet,
zo, dat is dat,
kwaad zoals je ziet.
Eerst was alles leuk,
en ook wel aardig,
maar nu gaf ze een beuk,
zo mensonwaardig.
Mij van alles te verwijten,
zonder naar zichzelf te kijken,
haar ideeën even kwijten.
en door blijven zeiken.
Eens was ze een vriendin,
een maatje en een lief,
nu ga ik daar weer tegenin,
laat me maar met rust alsjeblief(t).
Ze zegt me keihard,
dat ze me niet gelooft,
als ik praat over een start,
en vuren die zijn gedoofd.
De pot op, dat is wat ze kan,
het hoeft niet meer voor mij,
ik trek mijn eigen plan,
onze vriendschap is voorbij.
Pasje 12-10-2003
Reacties op dit gedicht
| *Miranda*: | Dinsdag, oktober 14, 2003 12:56 |
| Zonde van de vriendschap, schrijf het maar van je af... Sterkte, Miranda |
|
| Wheelgranny: | Dinsdag, oktober 14, 2003 10:30 |
| De agressie klinkt uit je woorden. Knap gedaan! Zo raak je het kwijt, denk ik. Liefs Je moederke |
|
| Oorlam: | Dinsdag, oktober 14, 2003 09:17 |
| wow heftig, maar knap geschreven! | |
| Desiree Even: | Dinsdag, oktober 14, 2003 00:44 |
| Goed zo! Spuug de frustraties er maar uit, hopelijk lucht het je op! Sterkte liefs Dees... | |
| green eyes !: | Maandag, oktober 13, 2003 23:35 |
| dit lucht zeker op, laat niet op je kop zitten groot gelijk, grtz marina |
|
| katja: | Maandag, oktober 13, 2003 21:30 |
| dat klinkt niet echt best... maar als iemand je van alles gaat verwijten is het misschien wel beter zo.... al lijkt het me wel erg moeilijk. veel sterkte ermee... liefs katja |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pascal Janssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||