Moederskind
Mama, jongens huilen niet
verzwijg mijn tranendal, ik ben klimmer
van nature
Ik wil niet schuilen ik zal vliegen
daar de berg, ik de sprong
het diepe
Kolkt het water zal ik zwemmen
gonst de wesp ik zal het doden
tegen beter weten in
Mama, jongens huilen niet
verstoppen zich niet achter een brede rug
onder een lange rok, in een portiek
op de vlucht
Leef met me mee, ik speel het spel al jaren
verzet je mijn pion richtig de put
of laat je me eindelijk varen
mama
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Dinsdag, oktober 14, 2003 21:50 |
| mooi Han, maar laat toch maar een traantje, al is het eentje, voor je moeder! | |
| MayadeBij: | Dinsdag, oktober 14, 2003 20:31 |
| Als jij vaart drink ik wel champagne op de boeg (goeie deal toch?) (als ik ga varen namelijk, hebben we geen champagne meer nodig, is dat net zoiets als spookrijden, hmm?) En wederom (somebody's feeling good) 1 kus! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Han Sterk |  
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 14 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||