Hij holde door haar hoofd,
Door onversmachtende liefde werd ze verdoofd.
Dacht hij ook aan haar?
Of hielden ze gewoon van het beeld van elkaar…
Ze zoekt, maar vind niet,
Fluistert zachtjes : “vergeet me niet”...
Maar wat gebeurt er met haar stem, die langzaam verzacht?
Of ging ze er alleen vanuit, dat hij hetzelfde dacht…
Hij was degene aan wie ze altijd dacht,
En is nog steeds degene, die de pijn naar anderen versmacht!
Hij is degene die haar hart gestolen heeft,
Is de enige die ze altijd vergeeft…
Maar hij, is ook de oorzaak van al haar verdriet…
Want ze zoekt en zoekt, maar vind hem niet…