Zomaar
Zomaar
Ik zit hier zomaar,
wat te staren,
over het gevaar,
’t is niet te verklaren.
Dat ik erin blijf hangen,
steken als het waar,
in dat ene verlangen,
waardoor ik niet bedaar.
Graag zou ik al verder zijn,
en doorgaan met mijn leven,
maar ‘k heb nog zo’n pijn,
en kan er (nog) niet tegen.
Toch komt het wel goed met mij,
en zal ik dit alles overwinnen,
dan ben ik weer helemaal vrij,
heb ik ruimte voor anderen van binnen.
Dus aan allen, heb geduld,
ik maak mijn besluiten,
dat doe ik onverhuld,
ik zal me blijven uiten.
Pasje 10-10-2003
Reacties op dit gedicht
| kokosnoot: | Dinsdag, oktober 14, 2003 23:55 |
| Heel mooi geschreven! Heel mooi! liefs... |
|
| katja: | Dinsdag, oktober 14, 2003 23:33 |
| hey pascal mooi.... liefs katja |
|
| Ton Rijkers: | Dinsdag, oktober 14, 2003 23:16 |
| Hoi Pascal, Lief en mooi... Groetjes, Ton |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pascal Janssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 14 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||