*Mensenkennis*
Ken je dat,
Net op het moment
Dat je bijna zeker weet
Dat je iemand kent
Hij je kwets,
En op een harde manier raakt
Alsof ie zojuist
Een rondje om de wereld heeft gemaakt
Hij is veranderd,
Zo niet zichzelf
Misschien is het niet zijn fout,
En gaat dat gewoon vanzelf
Maar toch, het maakt niet goed,
Dat hij je diep van binnen heeft geraakt
Als een steek in je hart,
Wat dan een ander mens van je maakt
Misschien geeft het je ook wel iets heel moois,
Want een beetje meer mensenkennis is nooit weg
Maar waarom moet je een mens kwellen
Zonder enige aanleg,..??
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Laisen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||