30 jaar lang
Een half jaar geleden kon ik eindelijk mijn verhaal kwijt.
Ik heb alles aan mijn ouders verteld en daarvan heb ik echt geen spijt
30 jaar lang heb ik een geheim bij me moeten dragen
maar toen mijn ouders het hoorde waren ze helemaal verslagen.
Ik kreeg gelijk alle begrip en steun
Maar voor hen was het een hele harde dreun
Nooit hadden ze iets gezien of gemerkt of gehoord
maar dat kon ook niet, hij zorgde wel dat hij niet werd gestoord
Ik dacht dat ik het allang in een doosje op zolder had staan.
Het kwam steeds weer terug en dat kon ik niet meer aan.
Mijn ouders zijn mij zo dierbaar en lief in mijn leven.
Maar liever had ik ze deze pijn niet mee willen geven.
Nu heb ik zelf 3 kinderen en daar zal ik voor waken
en als er iemand aan ze komt, zal ik al zijn botjes kraken.
Ik heb alles aan mijn ouders verteld en daarvan heb ik echt geen spijt
30 jaar lang heb ik een geheim bij me moeten dragen
maar toen mijn ouders het hoorde waren ze helemaal verslagen.
Ik kreeg gelijk alle begrip en steun
Maar voor hen was het een hele harde dreun
Nooit hadden ze iets gezien of gemerkt of gehoord
maar dat kon ook niet, hij zorgde wel dat hij niet werd gestoord
Ik dacht dat ik het allang in een doosje op zolder had staan.
Het kwam steeds weer terug en dat kon ik niet meer aan.
Mijn ouders zijn mij zo dierbaar en lief in mijn leven.
Maar liever had ik ze deze pijn niet mee willen geven.
Nu heb ik zelf 3 kinderen en daar zal ik voor waken
en als er iemand aan ze komt, zal ik al zijn botjes kraken.
Reacties op dit gedicht
| henniehummel: | Zaterdag, november 01, 2003 15:50 |
| Zet hem op kanjer, ik voel en denk met je mee. En ik wil je helpen met botjes kraken, want ik ben ook zelf een slachtoffer van sexueel misbruik. Hennie |
|
| *Miranda*: | Vrijdag, oktober 17, 2003 23:12 |
| 30 jaar is erg lang... Goed van je dat je hebt gedeeld! Sterkte, Miranda |
|
Over dit gedicht
| Auteur: country girl | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||