Strand rust
Het strand ligt vol schelpen
De lucht aan de horizon trilt
Ik ben hier om me zelf te helpen
Zonder rust sla ik op tilt
De golven spoelen aan op het strand
Het zeewier dat aan komt drijven
Ik zet mijn gedachtes even aan de kant
En kan hier wel eeuwig blijven
Het strand een rust gevende plek
Ik zie de zee zachtjes deinen
Mijn eigen gevoelens maken me gek
Kon ik maar even verdwijnen
Terwijl de zon het water verlicht
En alle mensen van het strand gaan
Doe ik zachtjes mijn ogen dicht
En probeer ik op te staan
Het warme zand onder mijn voeten
En de rood oranje horizon
Wat zou ik zonder zon rustgevende plek moeten
Ik weet cker dat ik zonder niet leven kon
Reacties op dit gedicht
| jazzzz: | Vrijdag, oktober 17, 2003 19:27 |
| mooi.. heerlijk, de rust van de zee, tot jezelf komen (in het bos trouwens ook) liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: LadyEnergy | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||