Jij die de achtbaan moeiteloos
uitschatert en uitwaait in dik blond haar;
ik die verkrampt van angst
het water in moet en elk
zwemgenot aanvaard als lot
Uitersten raken aan elkaar:
Ik klater woorden op papier,
weet dat jij indrinkt, leest,
en denkt: mijn woordentovenaar,
was jij maar hier voelde ik
maar lijf aan lijf.
Waar zullen wij samen grenzenloos
De sporen samen trekken,
voren die ooit aren dragen?
| Sylvia Schrijen: | Vrijdag, november 07, 2003 01:45 |
| Wat heb je nou ineens met deze (uitgebleven) interpunctie? | |
| Oorlam: | Zaterdag, oktober 18, 2003 19:53 |
| zeer fraai! | |
| Purity: | Zaterdag, oktober 18, 2003 15:55 |
| Gaaf! Schitterend gedicht! | |
| MayadeBij: | Zaterdag, oktober 18, 2003 12:40 |
| Geweldig! Gaaaaaaannnnnnnn, kus! | |
| contrôle-freak: | Zaterdag, oktober 18, 2003 11:34 |
| uit! uit mijn dak, Theo... uit... *smile* | |
| contrôle-freak: | Zaterdag, oktober 18, 2003 11:33 |
| Ik ga mijn dak van uitersten, Theo. *smile!* Mogguh, Theo! (kan nog net *knipoogie*) |
|
| Auteur: Theo van de Wetering | ||
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||