de raders van het spinnenwiel, die leidraad schonk

aan menig verstokt masochisme van de mannen ziel,

liepen vast op korrels zand. Weigeren van werk

staking van industrie, economische recessie

mijn fiets bleek impotent, de banden slap, niet strak

te pompen, dus bleef ik dus tussen de erosie in

mijn kamer, vervelde muren, behang lag overal

onslagen van dienst en plicht, sociale ophaaldienst

sollicitatieplicht verleide me bijna tot gemeentereiniging

plantsoenen dienst, dankbaar beroep, felxibele

werktijden gevarengeld en kinderopvang deed

me duizelen, ik hoogopgeleide hoogbegaafde

had nooit een schoonmaak plaats doen vinden

nooit stof gedoekt, laat staan gezogen, ramen gelapt

nooit een pad geveegd, horloge glas gepoetst

nooit een korrel zand bevrijd tussen tandwielen knarsend

teken bij deze voor mijn eigen ondergang, hier lig ik

keus aan derden mij op te tillen, ik lig hier prima

voor mijn part blijf ik hier liggen totdat ik nog stof ben

niet lichamelijk meer bij krachten te protesteren maar

na mijn leven resten klein genoeg om revoluties te ontketenen