bitter
Ik loop over pijn heen
en voel gebroken glas
door m'n voeten snijden
bloedsporen laat ik na
teken van mijn 'zijn'
'geweest zijn'
Ik hoop op regen
om de sporen uit te wissen
regen is mijn hoop
mijn troost
versmelting met mijn tranen
vanbuiten ben ik de zon
vanbinnen ben ik ijs
bitter en bevroren
Mijn hart weent
mijn tranen bevriezen
blijven versteend achter
diep in mij
Al mijn 'zijn'
heel mijn 'ik'
laat ik je hier achter
mijn vriend
om verder te gaan
met alleen maar leegte rondom mij
Leegte vult heel m'n wereld
Reacties op dit gedicht
| maanwolf: | Dinsdag, februari 06, 2007 15:03 |
| ik vind het mooi geschreven al begrijp ik niet helemaal waar het over gaat. Toch wens ik je veel geluk toe. Liefs *~-maanwolf-~* |
|
| Brammie: | Dinsdag, maart 06, 2001 22:16 |
| Leed spreekt. De leegte is enorm. Toch blijft er de hoop op betere tijden. Hoop is blijvend. | |
Over dit gedicht
| Auteur: saartje | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||