Heel eventjes..
ik heb mijn brein
eventjes in de koelkast gedaan
om eventjes alleen te kunnen zijn
eventjes ver van mij vandaan
om eventjes de rust te hebben
en geen puzzles hoeven op te lossen
geen raadsels hoeven uit te pluizen
of hersenspinsels de tijd te geven
ik wil geen onrust in mij laten huizen
ik wil niet denken, maar doen.
ik wil op een bedje van wolken zweven
ik wil gewoon.. een normaal leven.
maar,wat is normaal?..
eventjes in de koelkast gedaan
om eventjes alleen te kunnen zijn
eventjes ver van mij vandaan
om eventjes de rust te hebben
en geen puzzles hoeven op te lossen
geen raadsels hoeven uit te pluizen
of hersenspinsels de tijd te geven
ik wil geen onrust in mij laten huizen
ik wil niet denken, maar doen.
ik wil op een bedje van wolken zweven
ik wil gewoon.. een normaal leven.
maar,wat is normaal?..
Reacties op dit gedicht
| ChAkrAhh: | Zondag, oktober 19, 2003 22:53 |
| Normaal bestaat niet...niemand in deze wereld spoort :) xxx | |
| witje: | Zondag, oktober 19, 2003 22:12 |
| Was dat maar mogelijk, hé alles eventjes de koelkast, in. mooi geschreven liefs witje ;o) |
|
| MayadeBij: | Zondag, oktober 19, 2003 14:23 |
| Ik geef je wel een lift, hoef je daar ook niet meer over na te denken.. kus, | |
Over dit gedicht
| Auteur: Phoweyk | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||