Voor Tituba
Heb je zien huilen zonder tranen
Hoorde je schreeuwen zonder geluid
Voelde je al hoe het leven kan tanen
Ben je gekweld ben je gefnuikt ?
Ben je al duizend keer gevallen
Gekneusd en bebloed weer opgestaan
Schrok je ervan hoe de stilte kan knallen
Door tranen bewogen de mist in gegaan ?
Heb je gevochten gehaat en vergruizeld
Benijd en vergiftigd de rust uitgemoord
Heb je genoten gevlogen geduizeld
En al wat bedroefde de keel toegesmoord ?
Ben je gekweld in je bedje gekropen
Gewurgd door de eenzaamheid ondergegaan
Ben je gevlucht en dan ondergedoken
In sleur en om niets weer verder gegaan ?
Heb je gebedeld heb je gekropen
Zag je geen uitweg hoe je ook bad
En zijn er je dromen dan nog niet vervlogen
Dan mens heb je pas liefgehad.
FALM
Reacties op dit gedicht
| Connection: | Donderdag, augustus 17, 2017 05:00 |
| Zeer fijn gedicht graag gelezen! Groeten Roger |
|
| sammy de zutter: | Maandag, mei 21, 2001 19:26 |
| het leven zoals het is falmke. groetjes sammy. |
|
| Tituba: | Dinsdag, maart 06, 2001 23:17 |
| Prachtig Falm!!!! dankjewel liefs tituba |
|
Over dit gedicht
| Auteur: falm | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||