Oktobernacht
Schrijversveer is gebroken
een weerwolf huilt
zijn hoogste lied
op de graven waar duizenden
onschuldige in liggen
pronken vergeet menietjes
in een kille oktobernacht
Nimmer zal ik haar meer
dragen
zij die als lente
op een vergaand land
was
Aarde in haar
handen scheppen
en een stukje van de wereld
laten voelen
Waar ooit op vrede was
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Maandag, oktober 20, 2003 13:30 |
| Lief.. | |
| Evenstar21: | Maandag, oktober 20, 2003 08:41 |
| mooi.....kuzzzzzzzz | |
| christina: | Maandag, oktober 20, 2003 05:21 |
| prachtig meer zeg ik niet dat zou de afbreuk doen aan de stilte die dit gedicht verdiend liefs christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||