Spiegel
Spiegel
soms zie ik opeens
hoe je bent
soms zie ik opeens
dat jij jezelf niet kent.
Laat ik je in de spiegel zien
merk ik dat ik grien
dat je ziel een open boek blijkt te zijn
kennende verdriet en pijn.
Vergeef me,dat ik soms met woorden
je gevoel kan vermoorden.
soms zie ik opeens
hoe je bent
soms zie ik opeens
dat jij jezelf niet kent.
Laat ik je in de spiegel zien
merk ik dat ik grien
dat je ziel een open boek blijkt te zijn
kennende verdriet en pijn.
Vergeef me,dat ik soms met woorden
je gevoel kan vermoorden.
Reacties op dit gedicht
| Elizabethh: | Woensdag, juni 23, 2004 21:25 |
| Dat kan inderdaad pijn doen, ook al is het met woorden, want woorden zijn NET ZO SCHERP ALS EEN MES... GELOOF ME... Mooi neergezet, je eerste gedicht.. liefs Elizabethh |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||