Onze kinderjaren
Vaasjes berg ik op
droogbloemen leggend
in haar dagboek
lees de vertroostende woorden
die ze ooit eens sprak tot me
Als kinderen,speelde we samen
op straat en stoep
voetballen, hinkelen
sneeuwballen gooiend naar elkaar
Nu bij het graf en kruis
rode rozen leggend
op het land
Bundel ik tak en twijg bijeen
en vouw de brief
die zij me ooit eens gaf tot vredesduif
Reacties op dit gedicht
| johannijmeijer: | Donderdag, oktober 04, 2012 10:23 |
| gewoonweg mooi! | |
| Erna Muermans: | Woensdag, oktober 22, 2003 09:51 |
| waarom een vredesduif??? groetjes Erna |
|
| MayadeBij: | Woensdag, oktober 22, 2003 00:26 |
| .... Slaap lekker zometeen, kus, | |
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||