In een periode van regen
In een periode van regen
Zag ik alles grijs en grauw
Ik was even vergeten
Dat het tij keren zou.
De mist hing rond mijn hoofd
De grond voelde hard
De winter had me verdoofd
Ik was helemaal verward.
Nu, enkele maanden nadien
Is de zon weer beginnen schijnen
Waarom kon ik toen niet zien,
Dat jij niet mocht verdwijnen?
Maar zoals tijen keren,
Winden draaien,
De dag nacht wordt,
De zon weer ondergaat,
Weet ik maar al te goed:
Het is te laat.
Reacties op dit gedicht
| schaapje86: | Zaterdag, oktober 25, 2003 19:52 |
| mooi!! :-) |
|
| MayadeBij: | Woensdag, oktober 22, 2003 12:44 |
| Laat, vroeg.. allemaal perceptie.. Kus! | |
Over dit gedicht
| Auteur: trientje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||