Verborgen Verlangen
'k Heb een huis voor mij alleen,
geen grote zorgen om me heen.
Toch huilt mijn hart in stil verdriet,
want een geliefde heb ik niet.
Bij 't slapengaan wacht slechts koud laken,
geen warm lijf naast mij bij 't ontwaken.
Mijn schouder verlangt een zachte hand,
maar rust nu eenzaam op de zetelrand.
Er is zoveel nog dat ik heb te geven,
aan de vrouw die met mij wil leven.
'k Vind haar wel, doch blijf alleen voorlopig,
berustend, soms eenzaam, maar nooit wanhopig ...
geen grote zorgen om me heen.
Toch huilt mijn hart in stil verdriet,
want een geliefde heb ik niet.
Bij 't slapengaan wacht slechts koud laken,
geen warm lijf naast mij bij 't ontwaken.
Mijn schouder verlangt een zachte hand,
maar rust nu eenzaam op de zetelrand.
Er is zoveel nog dat ik heb te geven,
aan de vrouw die met mij wil leven.
'k Vind haar wel, doch blijf alleen voorlopig,
berustend, soms eenzaam, maar nooit wanhopig ...
Reacties op dit gedicht
| Angelina Lavender: | Maandag, mei 03, 2010 18:09 |
| mooi ! en heel erg herkenbaar :-) | |
| MayadeBij: | Woensdag, oktober 22, 2003 12:39 |
| Mooi! | |
| oeps: | Woensdag, oktober 22, 2003 11:52 |
| begrijp wat je bedoelt. sterkte! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bright | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||