verassende poëzie
liefde breekt de nacht
de donkere sterrenhemel
veranderd in een bladzijde
van lichte gevoelens en
tintelingen die zweven
in de flitsende overgang
van donker naar licht
liefde als een bijtje rond
een bloem, een prachtige
lelie die haar kopje
strekt
de liefde wordt ervaren
als een omwenteling van
onweer naar zon
van winter naar zomer
liefde is een woord
dat sommige afschrikt
maar anderen doet
dromen in een wereld
van vlinders en bloemen
een wereld vol prachtige
muziek en verassende
poëzie
Reacties op dit gedicht
| contrôle-freak: | Donderdag, oktober 23, 2003 09:35 |
| *knipoogie* | |
| Marlies: | Woensdag, oktober 22, 2003 14:20 |
| het antwoord op de vraag wat we zonder poëzie zijn is dan ook niet voor niets hetzelfde als dat op de vraag wat we zonder liefde zijn... Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: liesbeth macken | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||