Elementair
Mijn hart is fragiel
Week zijn de dunne wanden
gemakkelijk in te deuken
de onaangename verrassing
die je er aan zal treffen
als een surprise-ei vol opgeklopte onzekerheid
maar wel zeker niet de enige
want uit alle bevolkingslagen
wordt het als een erfelijke ziekte
op elkaar overgedragen
zo houd ik mijn adem in
en loop ik op mijn tenen,
de uitspattingen die klinken uit jaloezie
gieren me door de genen
en houd ik mijn boog gespannen
tot ik veer op een bedding van schuldgevoel
Week zijn de dunne wanden
gemakkelijk in te deuken
de onaangename verrassing
die je er aan zal treffen
als een surprise-ei vol opgeklopte onzekerheid
maar wel zeker niet de enige
want uit alle bevolkingslagen
wordt het als een erfelijke ziekte
op elkaar overgedragen
zo houd ik mijn adem in
en loop ik op mijn tenen,
de uitspattingen die klinken uit jaloezie
gieren me door de genen
en houd ik mijn boog gespannen
tot ik veer op een bedding van schuldgevoel
Reacties op dit gedicht
| Stompie: | Donderdag, oktober 23, 2003 16:30 |
| "uitspattingen die klinken uit jaloezie gieren me door de genen" kan denk ik iets minder kryptisch: de neiging tot jaloezie giert me door de genen, zoiets. De veer verbindt boog met bedding. Gespannen veer ik op een bedding van schuldgevoel Heel openhartig, Bleistift. Nu geen brokken maken! |
|
| Amarena: | Donderdag, oktober 23, 2003 15:55 |
| Beetje ongelukkige beeldspraak, jaloezie is toch meestal een onaangename verrassing? maar origineel gevonden. Liefs, Amarena |
|
| kokkie: | Donderdag, oktober 23, 2003 12:01 |
| jaloezie voortkomend uit onzekerheid...knap dat je het herkend...nu niet op de drempel blijven trappelen maar er overstappen... liefs angela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: de bierkabouter | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||