Jouw pijn kan ik zelfs in mijn hart voelen,
jouw woede, jouw ongeloof, jouw waarom
Je hebt het nooit laten bekoelen
Je dacht dat je het wel alleen af kon
Ik proef nu wat van jouw verdriet
het smaakt verschrikkelijk
En ik weet, alleen red je het niet,
het is allemaal nog zo vers
Het spookt nog steeds in jouw gedachten
dat zal ook wel altijd zo blijven
hoe vaak je jezelf daarom ook blijft verachten
Je pijn zal slijten
maar vergeten zal je het nooit
Ik hoop alleen dat je niet toegeeft
en je leven aan je verdriet vergooit
Ik bedoel niet dat je pijn onnodig is
maar neem geen wraak op jezelf
ondanks dit vreselijke gemis
Ik wou dat ik je kon laten uithuilen op mijn schouder
dat ik jouw pijn kon verlichten
maar ik denk
dat ik zelf onder een deel van jou last zou zwichten
ik ben niet zo sterk
maar ik weet, jij hebt genoeg kracht
nu zit je gevangen in het web van je verdriet
maar over een tijdje heb jij het verdriet in je macht
Nu huil ik nog om jou pijn
maar ik weet dat als jij weer lacht
zal dat ook bij mij weer zo zijn...