Je kijkt wat vaagjes,
verdwaalt dromerig weg
wachten op...
kom binnen
dat is de taal
de woorden van je ziel
maar je spreekt ze niet
wil ze niet
je wil mij niet
zeg het dan
zeg het zeg
wat je ogen spreken
je hart al is het enkel het suizend ritme
zodat ik hoor wat je voelt
laat me danse op het warme
rode timbre van het kloppen van je hart
koester mijn wang op je borst
vul je handen met mijn tranen
wanneer je woorden mij vullen
spreek je hart spreek je ogen
spreek, spreek en vul tot je zelf
oorverdovend overstroomt
tot het ritme en suizen van je hart
met het mijne stranden in rust
^__^
~Marina~: | Vrijdag, oktober 24, 2003 17:37 |
... | |
Oorlam: | Vrijdag, oktober 24, 2003 09:22 |
mooi krachtig, je zegt het wel degelijk! | |
green eyes !: | Vrijdag, oktober 24, 2003 02:39 |
graag gelezen, :d ;) liefs marina |
|
Roxette: | Vrijdag, oktober 24, 2003 00:43 |
Het liefst gaf ik je ook een .....;) Maar daar is je gedicht te mooi voor:P Dus ik doe er een "wauw" bij (zonder ironie) Liefs, Rox |
|
waterval: | Vrijdag, oktober 24, 2003 00:25 |
teder, zacht en gevoelig gedicht.... liefs,... van waterval~~~ |
|
Auteur: Joris Daelemans | ||
Gecontroleerd door: klitty | ||
Gepubliceerd op: 24 oktober 2003 | ||
Thema's: |