Spiegel
Een spiegel die liegt,
niets wat het lijkt
de huls van mijn ziel,
is waar je naar kijkt
verpakt in een ‘lach’,
verhullend in schijn
staar ik naar jou,
zonder mezelf te zijn
maar als ik me omkeer,
de blik op oneindig
voel ik pijn zonder tranen,
dus zegt ‘t zo weinig
niets wat het lijkt
de huls van mijn ziel,
is waar je naar kijkt
verpakt in een ‘lach’,
verhullend in schijn
staar ik naar jou,
zonder mezelf te zijn
maar als ik me omkeer,
de blik op oneindig
voel ik pijn zonder tranen,
dus zegt ‘t zo weinig
Reacties op dit gedicht
| Mariska15: | Vrijdag, oktober 24, 2003 22:32 |
| Heej heej tis heel mooi .... Ik herken me der heel erg in. En op reactie van ==kokkie== ... De spiegel kan wel liegen : |
|
| Karintje: | Vrijdag, oktober 24, 2003 18:35 |
| Heel mooi geschreven!! | |
| kokkie: | Vrijdag, oktober 24, 2003 17:29 |
| mooi geschreven...maar normaal gezien liegt de spiegel niet... xxx |
|
| Evenstar21: | Vrijdag, oktober 24, 2003 16:34 |
| droevig...mooi beschreven...kuzzzzzzzz | |
Over dit gedicht
| Auteur: Silvester | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||