Soms wil ik je moedeloosheid
wissen omdat je zegt: overal waar
ik loop en jij en wij bestaan is het zo moe
en niet mijn voeten maar mijn grond
jou en de onze.
En godverdomme ik snapte het zo
altijd op papier maar ik vervloek nu
alle vogels van het wit op een A4
o jongen, ik haat de robots
die mijn twijfel zo vermenigvuldigen.
Ik wil je tegenwoordig van een scherm geduldig
wissen. Ja, teksten worden daar geboren
terwijl heel het geheugen nooit warmer,
wordt, hartelijker of gezonder dan
op de display zichtbaar is.
Daarom sluit ik met steeds minder af :
tabula rasa, leeg beeldscherm
prima. Overal blijven mijn teksthaakjes
hangen in mijn teksten:
o, ik mis je zo
Sylvia Schrijen: | Vrijdag, november 21, 2003 02:39 |
Ik voel je wel aan. Toch moet je de eerste strofe herwerken: ze klopt niet. Je kunt me erover mailen als je dit gedicht meestuurt. Je verwijzing naar e-mail/chat-contact vind ik heel wat minder. Dit soort contact kun je in een gedicht extremer uitwerken! |
|
Sylvia Schrijen: | Vrijdag, november 07, 2003 01:43 |
Niet enkel de achtergrond | |
Erna Muermans: | Zaterdag, oktober 25, 2003 10:54 |
prachtig weer tejo die voorlaatste strofe knap ...en herkenbaar ook de laatste groetjes Erna |
|
waterval: | Zaterdag, oktober 25, 2003 09:13 |
vreselijke achtergrond,....maar het gedicht daarentegen...... liefs,... van waterval~~~ |
|
M@ri@: | Zaterdag, oktober 25, 2003 08:55 |
......voel de strijd in zwaar twijfel denken Hoop dat ik je en warme groet mag schenken *boselfje* |
|
contrôle-freak: | Zaterdag, oktober 25, 2003 08:37 |
en Wetering in de morgen geeft een dag zonder zorgen! Goejuh mogguh, Theo, en een prettig voor jou! *smile!* ;o)x |
|
Auteur: Theo van de Wetering | ||
Gecontroleerd door: Robski | ||
Gepubliceerd op: 25 oktober 2003 | ||
Thema's: |