Afsluiting
- Afsluiting -
Verveeld keek ze uit haar ogen
en liep steeds heen en weer
Steeds op het punt van spreken
maar ze legt zich er bij neer
Ze joeg gedachten uit haar hoofd
gevoelens uit haar ziel en hart
Die rommel moest haar hoofd uit
ze had zichzelf ermee verward
Ze maakt de zaak op orde
en zoekt belangrijk spul er uit
Zo blijft ze niet steeds steken
en zorgt dat ze iets afsluit
Verveeld keek ze uit haar ogen
ze was haar zinnen aan het breken
Haar verleden was bevuild
maar zal er niet meer over spreken
Reacties op dit gedicht
| sweety538: | Zaterdag, oktober 25, 2003 23:08 |
| is knap lastig, maar ik zie zeker wat je bedoelt.. (ik probeer 't ook)!! Maar echt een onwijs mooi gedicht zeg!! Echt heel mooi!!! liefsss |
|
| chloe de bruyn: | Zaterdag, oktober 25, 2003 18:27 |
| prachtig zo denk ik ook steeds streep eronder maar lukt nog niet echt ,liefs patty | |
| Jacobs Ivan: | Zaterdag, oktober 25, 2003 13:44 |
| HEEL MOOI VERWOORD !! | |
Over dit gedicht
| Auteur: sorriso promise | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||