Ik wandel
Ik versnel
Ik ren tot ik neerval
Ik fluister
Ik roep
Ik schreeuw
Licht
Duister
Donker
Sterren verschijnen
Vergezeld door de maan
Muisstil
Lig ik op de grond
Geen kracht meer om te spreken
Eén sterretje trekt m’n aandacht
Het is
Alsof ze me een knipoog geeft
En daarmee zegt
Dat alles wel goed komt
Was het mijn verbeelding?
Was het gezond verstand?
Wat maakt het ook uit,
Het was net wat ik nodig had
Ik sta recht
Ik wandel verder
Het wordt weer licht aan de hemel
Snel kijk ik nog even naar boven
En fluister zachtjes
“ik zal je dankbaar blijven”