blauw-rood-dood.
blauw verandert in rood
en ik wou dat ik dood
was.
men as
verspreid in de zee
weggevoerd, met de stroming mee.
rood verandert in wit
en 'k bedenk dat al wat ik bezit
niets is.
(en een balpen en een stuk papier
en de herinnering aan je bruine ogen)
wit verandert in geel
en het wordt me allemaal teveel.
al die kleuren.
(en die pijn)
geel verandert in blauw
ik ben weer terug waar ik begon
jou.
en ik wou dat ik dood
was.
men as
verspreid in de zee
weggevoerd, met de stroming mee.
rood verandert in wit
en 'k bedenk dat al wat ik bezit
niets is.
(en een balpen en een stuk papier
en de herinnering aan je bruine ogen)
wit verandert in geel
en het wordt me allemaal teveel.
al die kleuren.
(en die pijn)
geel verandert in blauw
ik ben weer terug waar ik begon
jou.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: carol!ne | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 26 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||