Heb mijn zinnen gezet op andere dingen
maar gedachten aan jou,die kan ik niet verdringen.
Lijk wel wanhopig,want het is geleden een hele poos
dat ik je ontmoette en jij voor mij koos.
De herinneringen die je mij hebt gegeven
bewaar ik diep in mijn hart,mijn verdere leven.
Want vergeten zal ik je niet,weet dat maar
het korte samen zijn is me veel te kostbaar.
Voor dat ik slapen ga
beeld ik me in dat ik voor je sta.
Kijkend in je verdrietige bruine ogen
hoe de tijd voorbij is gevlogen.
Er komen traantjes en niemand die mij ziet
want ik blijf achter, alleen met mijn verdriet.