liefde een klucht
1 red rose.
How fragile is love.
1 glass of red wine.
Gould you forever be mines.
Your blue eyes.
Did i ever tell you lies?
Your head high up to the air.
A deep dispear.
Love its just nothing more then
a shezarade.
All worthless blades of gold.
With a spoon of salt.
Thats the way you should see, and
take love.
For what it is, a shezarade.
1 rode roos wat is de liefde
toch broos 1 glas rode wijn
konden wij maar eeuwig samen
zijn jouw blauwe ogen heb ik
ooit tegen jouw gelogen jouw
hoofd opgeheven naar de lucht
een diepe zucht de liefde is
toch maar een klucht allemaal
klatergoud met een korreltje
zout zo moet je de liefde zien
en nemen voor wat het is een
klucht
Reacties op dit gedicht
| bieke: | Zondag, november 02, 2003 15:25 |
| Mooi, en waarachtig het is een klucht, en als alles met een korrel zout genomen is, is het niet te verwonderen dat het soms bitter smaak. Liefs Bieke ;-) |
|
| Zwiepie: | Zondag, november 02, 2003 11:30 |
| Daar zit een stuk waarheid in hoor.. Maar ik vind het goed dat iemand het wel durft neer te zetten, want da geeurt zo weinig. XXxxXX |
|
| de nifter: | Maandag, oktober 27, 2003 15:27 |
| zolang je john lanting maar niet op ons los laat..... ;P | |
Over dit gedicht
| Auteur: eddy daemen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||