Je hebt gelogen…
Me gebruikt en bedrogen…
Je zei dat je van me hield...
maar daar was geen woord van waar…
Je behandelde me als een koningin…
en ik ging echt van je houden...is dat raar?...
Maar voor jouw is het nooit echte liefde geweest…
Jij wou alleen maar meer…meer…zelfs het meest!!!!...
Je deed dingen bij me die ik niet wou…
maar nee zeggen kon ik niet…
Ik was te laf, ik hield te veel van…
Maar achteraf deed me dat verdriet…
Ik ga nu door een hel…
Ik moet het verwerken en verder met me leven…
Maar me zelfvertrouwen is weg…
En ik vind het moeilijk om me al me liefde te geven…
Het respect voor mezelf heb ik niet meer…
Me gebroken hart is dan wel genezen…
Maar de littekens doen nog veel te zeer..
Me leven is een puinhoop...
door de littekens die jij hebt gemaakt…
Als een jongen me nu aanraakt…
Raak ik in paniek en wil ik weg heel snel…
Ze zijn niet allemaal het zelfde dat weet ik ook wel…
Maar toch probeer ik nu afstand te houden…
Omdat ik bang ben dat alles weer op nieuw gebeurt…
Voordat ik verder ga, moet ik het eerst verwerken…
Eerst moet dit deel uit me leven worden gescheurd…