De wind waait haar melodieuze stem
De wind waait haar melodieuze stem
een herinnering dat je niet alleen bent, en nooit zal zijn
Slanke berken staan als schildwachten langs de kant
beschermend spreiden zij hun takken over het te bewandelen pad
Je schuifelt de toekomst vluchtig voor je uit
als een ongewenste medereiziger hangt het zwaard
Je voeten raken grond, kiezels knarsen emoties
onbewimpelde beelden wuivend door bladeren
oplichtend door een zwakke liefdevolle zonnestraal
Eenzaam kijk je door een mist van tranen
je kan de warmte nog steeds niet voelen
‘Waarom ben ik hier'? vraag je jezelf af
een wirwar van paden, klimmen en dalen
Starend naar een creatievolle lucht
vormen wolken hun eigen kunst
Richtingloos waaien zij alle windrichtingen
jij volgt....
Auteur: aquaangel | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 28 oktober 2003 | ||
Thema's: |