Requiem voor een dichter
Requiem voor een dichter,
Het lijf trekt zich omhoog
-aan handen polsen armen-
erbinnen bulken darmen
boerend naar omhoog.
De muren worden afgetast
het hout laat voelen elke kwast
waar eens een tak zat
taai en groen uit de tijd van toen.
In zijn kamertje gekomen
- zijn sleetse stoel voor een PC -
zit hij voor zich uit te dromen
denkend: wat moet ik hier doen.
Vroeger trok ik uit de plee
papier waar ik mijn dicht op dee
dat door ieder werd gelezen.
Lieve God, toe neem me mee
Koos 28-10-2003
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Dinsdag, oktober 28, 2003 23:13 |
| En je vraag mij waar ik in GodsChristus naam mee bezig ben =;)}}) (ik zit gewoon braaf achter een glaasje port van je gedicht te genieten) kus! | |
Over dit gedicht
| Auteur: kooshaydn | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||