shauni: | Maandag, oktober 10, 2005 19:07 |
heel goed geschreven ida maar is het ook echt gebeurt ?????,,, |
|
Albrecht Paul: | Maandag, november 05, 2001 11:54 |
Gruwelijk goed beschreven, Ida. Als een journlist aan het front - en dat is de verkeersweg toch? In de laatste regel kan 'de man' weg, want 'zijn' verwijst al naar hem. Met 'stukken' wordt het nog iets slagers-achtiger: 'maar drie stukken van zijn hond'. Bravo. Vreselijk onderwerp, maar goed gezegd! |
|
xaviera: | Dinsdag, oktober 30, 2001 16:18 |
heftig gedicht, maar echt beregoed. vreselijk erg. toen mijn vorige hond overleed ben ik heel ziek geworde en de hond die ik nu heb is ook overgereden maar de angst die je voelt en de iedeeen sie door je hoofd flitsen op zo'n moment vreselijk gellukig is ie er nog. maar ik zou niet weten wat als er als in jou gedicht gebeurde. je beste trouwste maatje dood shit zeg. maar goed geschreven mooi liefs xaviera |
|
Juva: | Vrijdag, maart 09, 2001 19:40 |
Die laatste 2 regels, heel duidelijk wat je bedoelt...weet wat het is om je vriend te zien sterven... |
|
ilona krijgsman: | Vrijdag, maart 09, 2001 07:24 |
jeetje wat erg zeg....ik hoop dat het mij niet overkomt zeg | |
Auteur: ida | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 09 maart 2001 | ||
Thema's: |