Laatst in het ziekenhuis
Weer zo geschrokken
Ik zag jouw gezicht
Bij een ander in die kamer
Mijn hart ging fel tekeer
Jij was werkelijk daar
En had me lamgeslagen
Gemokerd met een hamer
Daarna ging het wel weer
En lag zij daar
Mijn schoonmoeder
Getroffen door die ziekte
Met die grote K
Zelfde gezicht en zelfde handen
Wellicht in korte tijd
Mijn vader achterna
Ik ben toch zo geschrokken
Maar kan het niet bevatten
Dat de volgende klap al komt
En je weet als geen ander
Je kan het er niet bij hebben
Het is nog niet verstomd
Je bent zelf nog zo bezig
Met verwerking van verdriet
Maar het komt zoals het komt
En eraan wennen lukt me niet