kon je maar
kon je maar
vatten wat je bij mij
hebt aangericht
kon je maar
begrijpen welk gevoel
je diep in mij achterliet
kon je maar
je laatste woorden
terugnemen
(als was het nooit gebeurd)
kon je maar
-heel even maar-
weer bij me zijn
vatten wat je bij mij
hebt aangericht
kon je maar
begrijpen welk gevoel
je diep in mij achterliet
kon je maar
je laatste woorden
terugnemen
(als was het nooit gebeurd)
kon je maar
-heel even maar-
weer bij me zijn
Reacties op dit gedicht
| lex: | Zaterdag, maart 10, 2001 09:18 |
| Ik vind dit een mooi gedicht. Inderdaad, een gedicht dat verdriet weergeeft. Liefdesverdriet, en dat doet zo'n pijn! Sterkte. |
|
| Brammie: | Zaterdag, maart 10, 2001 09:18 |
| Spijt komt altijd, de vraag is alleen wanneer het besef komt. | |
| : | Vrijdag, maart 09, 2001 16:51 |
| ik vind dit geen erotis gedicht dit is geen sex maar verdriet | |
Over dit gedicht
| Auteur: gattina | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||