emotie...
Woede
Intens
Meer dan ik vermoedde
Teveel voor een mens
Kwaadheid
vanuit mijn hart
Tot zelfagressie bereid
Uitend mijn diepe smart
Boos zijn
Helemaal vullend
Mijn gemoed is te klein
de razernij onthullend
eruptie
mezelf ontstijgend
als ik van buiten mezelf zie
vind ik zelfs mezelf bedreigend
wanhoop
tot gevoel vertaald
terwijl ikzelf overloop
heb ik de bodem gehaald
ontzetting
benauwend gevoel
dat ik weer te ver ging
terwijl ik het zo anders bedoel
emotie
ongrijpbaar verweven
tot realiteit die ik zie
maar die me geen rust geven
Intens
Meer dan ik vermoedde
Teveel voor een mens
Kwaadheid
vanuit mijn hart
Tot zelfagressie bereid
Uitend mijn diepe smart
Boos zijn
Helemaal vullend
Mijn gemoed is te klein
de razernij onthullend
eruptie
mezelf ontstijgend
als ik van buiten mezelf zie
vind ik zelfs mezelf bedreigend
wanhoop
tot gevoel vertaald
terwijl ikzelf overloop
heb ik de bodem gehaald
ontzetting
benauwend gevoel
dat ik weer te ver ging
terwijl ik het zo anders bedoel
emotie
ongrijpbaar verweven
tot realiteit die ik zie
maar die me geen rust geven
Reacties op dit gedicht
| levenslijn: | Vrijdag, oktober 31, 2003 17:51 |
| Woede, boos zijn,kwaad,... *zucht* ...een onvervuld verlangen... een gemis? emoties!!! Tja... :) |
|
| Boudaatje: | Vrijdag, oktober 31, 2003 13:10 |
| Mooi verwoord, emçoties zijn vaak onbegrijpelijk en benauwelijk omdat ze onaantastbaar blijven.... Liefs van Boudaatje |
|
| ikke_s14: | Vrijdag, oktober 31, 2003 08:41 |
| heel erg mooi!!!! kusjes sharon |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Dekker | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 31 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||