Toekomst
Ik laat zoveel achter me
Zoveel kan ik nu laten
De dingen die zich opstapelden
Vallen langzaam van me af
Voor vele dingen een plaats
Sommige blijven nog even hangen
Het zal niet in een keer zijn
Maar alles zal zijn weg vinden
Alsof de wereld zich nu opent
Kijk ik door een deur
Die eens gesloten was voor mij
En nu langzaam openslaat
Ik accepteer mijn leven nu
En weet dat ik niet alleen ben
Ik voel dat mijn ziel zich hervind
Dat mijn hart zichzelf bevrijd
31-10-03
Zoveel kan ik nu laten
De dingen die zich opstapelden
Vallen langzaam van me af
Voor vele dingen een plaats
Sommige blijven nog even hangen
Het zal niet in een keer zijn
Maar alles zal zijn weg vinden
Alsof de wereld zich nu opent
Kijk ik door een deur
Die eens gesloten was voor mij
En nu langzaam openslaat
Ik accepteer mijn leven nu
En weet dat ik niet alleen ben
Ik voel dat mijn ziel zich hervind
Dat mijn hart zichzelf bevrijd
31-10-03
Reacties op dit gedicht
| henniehummel: | Zaterdag, november 01, 2003 15:23 |
| hey Ben, ga zo door en zet hem op!! Leuk om dit te lezen, ben blij dat het eindelijk beter met je gaat. xxxxxx Hennie |
|
| christina: | Zaterdag, november 01, 2003 00:35 |
| zo mag ik het horen dit zijn woorden naar mijn hart liefs en knufffie je mamsje die trots mee kijkt met arie |
|
| arie: | Zaterdag, november 01, 2003 00:21 |
| Heel mooi Ben! *kijk ff heel trots naar je * Liefs, Arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Benjamin de Rooy |  
|
|
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 31 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||