Zandmannetje
Het zandmannnetje kan niet komen
zolang deze gevoelens mij doorstromen
Onverbiddelijk overstroomt mijn hart
en mijn grijze cellen zo verward
Zolang ik me blijf vastklampen
aan de illusie die jij bent
blijf ik met deze gelukkige pijn kampen
en word ik door de slaap niet verwend
zolang deze gevoelens mij doorstromen
Onverbiddelijk overstroomt mijn hart
en mijn grijze cellen zo verward
Zolang ik me blijf vastklampen
aan de illusie die jij bent
blijf ik met deze gelukkige pijn kampen
en word ik door de slaap niet verwend
Reacties op dit gedicht
| donaat naeyaert: | Zondag, maart 11, 2001 23:48 |
| in een woord.......prachtig. Een goede vriend Don |
|
| donaat naeyaert: | Zondag, maart 11, 2001 23:47 |
| Benjamin de Rooy: | Zaterdag, maart 10, 2001 01:26 |
| Erg mooi Juva. Liefs, Ben |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Juva | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||