makkers...
als ik mezelf bij mekaar raap,
weerom een stap zet op de brug
- die jaren reeds - vriendschap heet,
verwonder ik me terug
over de sterkte van z'n pijlers.
de denkbeeldige klopjes op de rug.
want achter m'n ogen vielen
reeds zoveel werelden neer
en met die troebele beelden voor me
vind ik niet steeds
de juiste gezichten weer...
maar dan weet ik dragers
die m'n loodzware passen
luchtig bekleden, dons onder te tenen.
die netten voor me spreiden, telkens weer,
als ik wankel op m'n benen,
over de brugrand manoeuvreer.
wanneer ik ijzig spel speel met de wind,
m'n wangedachten vrijelijk laat razen,
- zonder hoop - voor de liefde blind.
schoonheid in geheel,
me niet langer kan verbazen,
als het lijkt alsof ik geen woorden,
geen dromen meer bezitten kan.
dan... dan...
komen jullie me zoeken
en wanneer ik uit ijlte ontwaak
weet ik dat ik stam'len mag,
kruipen mag... zelfs vloeken.
Reacties op dit gedicht
| arie: | Dinsdag, januari 13, 2004 20:41 |
| In dat soort tijden zijn schouders om te leunen zo dichtbij.... en leer je de waarde van het leven weer te hervinden... Liefs, Arie |
|
| victor ruhlmann: | Woensdag, november 05, 2003 11:09 |
| Vriendschap is geen illusie.Wondermooi. | |
| green eyes !: | Zondag, november 02, 2003 23:38 |
| hoi lieve lani, de doorzetters komen er eerst, ;) meer ga ik hier niet schrijven het is voor jou een doordenkertje ;) met veel liefs marina |
|
| bunnie: | Zondag, november 02, 2003 22:22 |
| je weet me elke keer weer te raken met je gedichten meis zo mooi.... veel liefs en een dikke knuff |
|
| free: | Zondag, november 02, 2003 21:18 |
| schitterend en ontroerend..... liefs free |
|
| sunset: | Zondag, november 02, 2003 21:07 |
| Heel mooi gevoelens verwoord en overgebracht. Ik vind het prachtig. Liefs / sunset |
|
| MayadeBij: | Zondag, november 02, 2003 21:00 |
| En zo is dat. mooi gedicht, kus, | |
Over dit gedicht
| Auteur: lani | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 november 2003 | ||
| Thema's: | ||