STERF IN ROOD DE HERFSTDOOD
sterf in rood de herfstdood
ik ben een blad
en dwarrel wat
viel zomaar van de tak
omdat mijn steeltje brak
ik spruitte uit toen lente
mij het groen liet zien
ik voelde me zo pril
zoals een maagd die wil
de zomer kleurde mij
in lange dagen zon
het tere groen verdween
ik draaide langzaam om
bezag het avondrood
en ruiselde gebeden in
een afscheid van het heden
terug naar moeders schoot
ik ben een blad
en dwarrel wat
mijn dagen heb ik wel gehad
ik sterf in rood de herfstdood
wil melker
03/11/2003
Reacties op dit gedicht
| M@ri@: | Woensdag, november 05, 2003 15:46 |
| schitterbaar geschreven en met stilte gelezen warme groet *boselfje* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2003 | ||
| Thema's: | ||