Als adem wimpers streelt
Als adem wimpers streelt
verkwikkend zwoegen
storm en regen
broos als herfstblad
warme zinnen
perzikzacht
meedogenloos
ontlokt jouw lichaam diep
poëtisch spinnen
open gesperde haard
verjaagt de kou van dansend
vlam gevatte lichaam dat
drijft op trage lente melodieën
hindernissen ver voorbij
schuur ik op blote knieën
naar het warme paradijs
die toegang niet verschanst
Reacties op dit gedicht
| Caroline Maas: | Dinsdag, november 11, 2003 16:30 |
| *zucht* Ooooh wat mooi! Een genot om te lezen! Liefs, Caroline |
|
| victor ruhlmann: | Zondag, november 09, 2003 22:09 |
| Wauw. | |
| Erna Muermans: | Woensdag, november 05, 2003 06:45 |
| heerlijk Laurens Een heerlijk innerlijk landschap voor in de herfst!!! Laat je me uur en adres van Antwerpen voor zaterdag nog eens weten? Ben e-mail verloren.... Erna |
|
| Margaritha: | Dinsdag, november 04, 2003 08:32 |
| mmmmmmmmm | |
| tim balthazar: | Maandag, november 03, 2003 22:31 |
| klassevol geef ik de wind zachtjes mee in jouw richting greetz |
|
| Sheena: | Maandag, november 03, 2003 22:28 |
| deze kende ik al, jij mijn reactie ook, fluisteren lau, fluisteren ;-) Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2003 | ||
| Thema's: | ||