Als ik eens zou beginnen met denken ipv klagen,
Weer genieten van 't leven ipv naar de bekende weg vragen.
Oke, als iemand je hart breekt doet dat pijn,
Maar moet ik dan gelijk zo'n zielige stumper zijn?
Ik denk het niet, dat is het ook niet waard.
Ik heb me nu lang genoeg blind op het verleden gestaard.
Ik kan weer lachen en kijk met belangstelling om me heen,
en dan zie ik hoeveel mensen van me houden, ik ben echt niet alleen.
Die gedachte maakt me sterker, helpt me te bevrijden
De ketens ontkluisterd, niet langer gebonden aan zelfmedelijden.
Ik heb weer oog voor de mensen om wie ik zoveel geef,
Ik schaam me voor mezelf en ben blij dat ik weer leef.