echt moe
het leven is een wedloop
vandaag heeft moeheid me ingehaald
en samengeknepen tot een
stram blokje spieren stijf staand
in een huis van vlees een been
waarin een schrijvershart woont
ergens tussen jonge longen
en een lever even vol verdriet
de lichte hemel is mij zwaar
en drukt met al zijn lucht
op de longen van mijn moed
tussen de bloemen en het even
helder water sluipt een koude
langs de thermometer mij te binnen
vandaag heeft moeheid me ingehaald
en samengeknepen tot een
stram blokje spieren stijf staand
in een huis van vlees een been
waarin een schrijvershart woont
ergens tussen jonge longen
en een lever even vol verdriet
de lichte hemel is mij zwaar
en drukt met al zijn lucht
op de longen van mijn moed
tussen de bloemen en het even
helder water sluipt een koude
langs de thermometer mij te binnen
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Maandag, november 03, 2003 23:21 |
| slaap en versla de moeheidsdemonen!! | |
| green eyes !: | Maandag, november 03, 2003 23:09 |
| graag gelezen, mooi, liefs marina ;) |
|
| Carama Chad: | Maandag, november 03, 2003 22:59 |
| en toen werd het winter... wachten wachten wachten... ^__^ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2003 | ||
| Thema's: | ||