Het denken kent geen wetten
Het denken kent geen wetten
Soms ben ik zo boos
Dan denk ik
Ik kan je, je nek wel omdraaien
Maar als ik het zeg
Dan heb ik ruzie
En als ik het doe
Dan sluiten ze me op
Maar denken mag
Want…
Het denken kent geen wetten
In een ver land
Daar word een vrouw vermoord
Want zij sprak de woorden:
De koning is zo dom
Maar haar dochter leeft nog
Zij die niet sprak
Hoewel zij het zelfde dacht
Maar denken mag
Want…
Het denken kent geen wetten
Zoveel zou je willen
Maar de helft is verboden
Er zijn wetten
Er zijn regels
Die dromen verstoren
Maar je mag wel wensen
En je mag er wel aan denken
Want…
Denken mag
Het denken kent geen wetten
*
Reacties op dit gedicht
| Fancy Pants: | Zondag, december 05, 2004 23:15 |
| Jij schrijft wat je voelt Ik voel wat jij schrijft Nice... |
|
| Boudaatje: | Dinsdag, november 04, 2003 19:57 |
| Jip denken kent geen wetten. Maar soms zijn je gedachten toch heel benauwelijk en ongewild.....(toch bij mij) Maar mooi dichtie!!!!!!! knuffie knuffie van Boudaatje |
|
| Jannie Hoogendam: | Dinsdag, november 04, 2003 11:31 |
| Gelukkig maar dat niemand in jouw hoofd kan kijken. Dit is lekker voor jezelf en van niemand anders Mooi beschreven xxx J.H. |
|
| de nifter: | Dinsdag, november 04, 2003 10:28 |
| precies! denk ik..... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jessica de jong | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2003 | ||
| Thema's: | ||